ต็อกบกกีเกาหลี

ต็อกบกกี (เกาหลี : 떡볶이; อังกฤษ : Tteokbokki) หรือ เค้กข้าว-ผัด เป็นอาหารเกาหลียอดนิยมที่ทำจากแป้ง คาแรต็อก ขนาดเล็กซึ่งเรียกว่า ต็องมย็อน (떡면, "เส้นแป้งข้าวเจ้า") นำไปผัด โดย ออมุก (ลูกชิ้นปลา), ไข่ต้ม และต้นหอมเป็นส่วนผสมที่นิยมใส่เพิ่มมากที่สุด จะปรุงรสด้วยซอสแบบเผ็ดที่ทำจาก โคชูจัง (น้ำพริก) หรือซอสแบบไม่เผ็ดที่ทำจาก คันจัง (ซีอิ๊วเกาหลี) ก็ได้ แต่แบบแรกเป็นแบบที่พบบ่อยที่สุด ในขณะที่แบบหลังพบได้น้อยกว่า และบางครั้งเรียกว่า คุงจุงต็อกโปกี ("ต็อกโปกีชาววัง")

ในปัจจุบัน ต็อกโปกีมีรูปแบบหลากหลาย รวมไปถึงต็อกบกกีแกงกระหรี่, ต็อกโปกีครีมซอส, ต็อกโปกีชาจัง, ต็อกโปกีซีฟู้ด, ต็อกโปกีคัลบี และอื่น ๆ โดยทั่วไป ผู้คนมักซื้อและกินต็อกโปกีที่ พุนชิกจิบ (ร้านอาหารว่างหรืออาหารจานเดียว) เช่นเดียวกับ โพจังมาชา (แผงลอยริมถนน) นอกจากนี้ยังมีร้านอาหารเฉพาะสำหรับต็อกโปกีอีกด้วย

ประวัติที่มา"ต็อกบกกี"

ต็อกโปกีปรากฏชื่อเป็นครั้งแรกในตำราอาหารสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 19 ชื่อ ชีอึยจ็อนซอ โดยมีตัวสะกดแบบโบราณว่า สต็อกบกกี (steokbokgi; ᄯᅥᆨ복기) จากหนังสือดังกล่าว ต็อกโปกียังเป็นที่รู้จักกันในชื่อต่าง ๆ รวมถึง ต็อกจิม (เค้กข้าว-ตุ๋น), ต็อกจับแช (เค้กข้าว-ผัด) และ ต็อกจ็อนกล (เค้กข้าวหม้อไฟ) ตามรูปแบบของราชสำนักเกาหลี ต็อกโปกีทำจาก ต็อก (เค้กข้าว), เซอร์ลอยน์, น้ำมันงา, ซีอิ๊ว, ต้นหอม, ไลเคนชนิด Umbilicaria esculenta, เมล็ดสน และเมล็ดงาคั่วบด ในขณะที่ต็อกโปกีที่ใช้ซีอิ๊วเป็นส่วนผสมได้รับการทำขึ้นในบ้านหลังใหญ่ของตระกูลพาพย็องยน ซึ่งเป็นสถานที่ผลิตซีอิ๊วคุณภาพดี ในรูปแบบนี้ เนื้อส่วนซี่โครงส่วนปลายยังเป็นวัตถุดิบที่นิยมใช้อีกด้วย ชื่อของต็อกโปกียังปรากฏในหนังสือฉบับปรับปรุงและแก้ไขเพิ่มเติมชื่อ โชซ็อนโยรีเจบ็อบ ซึ่งอธิบายอาหารชนิดนี้ว่าเป็นอาหารคาวที่ใช้ซีอิ๊วเป็นส่วนผสม